Şiir

ALTIN GÖNÜL-İlknur İŞCAN KAYA

Nice g/özde dokundu şiirim
Yazıldı ilmek ilmek
Dizelere karıştım rengârenk
Arındım/soldum gün ışığında
Kamaştım/kuruldum kader otağına…

Duydum ses/ler
Uçurdum yüreğimi bağlı ayağımla
Derin izleri işleyene…

Döndü geldi yoluna aydınlık serene
Soğuk pınarlar akarken -ahu- gözlerinde
Hissettiğim…

Gücü sarsıldı
Yarasıyla dermanı tükenmiş,
Çileli dizlerden taşan hüznün…
Başköşe yaraşırdı
Emek emek dökülen soluğuna
Altın gönüle çiçek derene…

Topladım sadece saçılan incileri
Sevdaya düşmüş, bilmediği beldeden
getirdiği Yaman/yavan bir aşkla
Karanlık ufku kâinatta
Sığamaz bir odacığa…
Nasibine düşen paye,
Öbek öbek büyüyen ak perde
Onu küçülten bir nasip ince ince
Tutunmuş vakte…

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu