yaşama inananların duası
erman şahin
hepimiz bir çiçek adıyla
silahları kuşatan çiçeklerin adıyla
seslendik birbirimize
kirlenmemiş bir beyazı andırdı gözlerimiz
bir karanfil, elmayı kokusundan öptü
şahmaran, ademin oğlunu sevdi
putlar devrildi iki bacak arasında
bir gülün dudağında yaşayabiliriz
bir gül bizi yüreğimizden öpebilir
uzun bir yolun sonuna
dikilmedi mezar taşları
kekelemiyor dağa bakan hiçbir kapı
kar suyu öptüğünde badem ağacını
bir kuş adıyla
yuvasından göçmeyen kuşların adıyla
büyüttük dalları
hepimiz bir bahar ayında
bir karanfil, elmayı öptüğünde
duvarların göğsündeki küfürü söküp attık
ve inandı bize kaldırımlar
adımlarımız yalnızca yaşamak için
artık bir gülün dudağından veda edebiliriz dünyaya
bir gül yüreğimizden öperek uğurlayabilir bizi
