Öykü
-
VUSLAT-Veli AY
Aşığına gözleriyle gülümsedi. Muttaki ve müstağniydi. Sesiyle sevişti hayallerce. Fotoğraf: Fikriye ŞEREF TUĞCU
Devamını Oku » -
İNCİL, YEMENİ VE ELENİ-Ahmet SEMERCİ
Sabah namazını kılmış henüz selam veriyordum ki hızlı hızlı kapımızın tokmağı vuruldu. Belli ki işi acele olan biri kapıdaydı. Hemen…
Devamını Oku » -
VELİ AY’IN KÜÇÜREK ÖYKÜSÜ ÖZLEM MARİA ZAFER’İN ÇİZİMİ İLE GÜFTE EDEBİYAT’TA
TEKERLEME -Komşu, komşu! -Hu, hu! -Oğlun geldi mi? -Geldi. -Ne getirdi? -Kağıt kürek… -Kime, kime? -İstikbaldeki patronlarına. -Başka kime? -Kara…
Devamını Oku » -
GÖKDERE’DE FESLEĞEN KOKUSU-Zafer ÇARBOĞA
Çiçekler koklanmaya hasret açıyor. Gökyüzü sadece kendisine sonsuz. Ay, kendi gecesini süslemekten yorgun. İnsan, yürümekten aciz. Çocuk, çocuk olmayı unutmuş;…
Devamını Oku »