Sen bakardın
Gökteki yıldızlar dökülürdü avuçlarıma
Kanla sulanırdı umut tohumları
Acıyla kıvranırdı bağrımda
Sessizliği yutup çığlığa dönüştürecek ses
Sen bakardın
Sen gülerdin
Ama acıyla
Ama sevgiyle
Yüreğimde onulmaz bir yara açarak
Bölük bölük ederek ruhumu
Sen gülerdin
Sen susardın
Sessizliğin de bir sesi var diye
Duyardım ta derinlerden
Geçmiş günlerin canhıraş iniltisini
Sükûtun ağırlığı binerdi omuzlarıma
Sen susardın
Sen ellerimi tutardın
Ben yaşamayı severdim
Sarılırdım dört kolla hayata
Daha bir anlamlı olurdu yaşamak
Bu rüya hiç bitmez sanırdım
Sen ellerimi tutardın…
